Apel do nauczycieli i specjalistów (logopedów, psychologów) pracujących w przedszkolu.

Apel do nauczycieli i specjalistów (logopedów, psychologów) pracujących w przedszkolu.

Z mojego dotychczasowego doświadczenia wynika, że w dalszym ciągi wielu rodziców, nie otrzymuje informacji o tym, że ich dziecko nie rozmawia w przedszkolu. Należy pamiętać, że dziecko w przedszkolu może nie mówić przez pierwszy miesiąc, ponieważ jest to czas przeznaczony na jego adaptację w nowym dla niego środowisku. Jeżeli jednak nie odzywa się do nikogo (lub większości osób) dłużej niż miesiąc, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że może mieć mutyzm wybiórczy.

Mutyzm wybiórczy jest zaburzeniem lękowym, polegającym na wybiórczości mówienia, przez co rozumie się to, że dziecko lub osoba dorosła mówi w pewnych sytuacjach, a milczy w innych. Najczęściej zaburzenie rozwija się we wczesnym dzieciństwie – między 3 a 5 rokiem życia. Występuje ono nieco częściej u dziewczynek. W typowych przypadkach dziecko rozmawia w domu lub z bliskimi i przyjaciółmi, zaś milczy w przedszkolu/szkole lub w stosunku do obcych. Badania pokazują, że cierpi na niego średnio 1 dziecko na 100. Praktycznie więc w każdym przedszkolu może znajdować się 1 lub 2 dzieci z tym zaburzeniem.

Tak więc, mutyzm wybiórczy zwykle ujawnia się do 5 roku życia, gdy dziecko rozpoczyna edukację przedszkolną. Wielu rodziców jest często zaskoczonych podejrzeniem o mutyzm wybiórczy u swojego dziecka, ponieważ w środowisku domowym rozmawia ono zupełnie swobodnie. Wielu nauczycieli w przedszkolu nie posiada jeszcze niestety odpowiedniej wiedzy na temat mutyzmu wybiórczego i bardzo często myli go ze zwykłą nieśmiałością. Dlatego, bardzo często trudności tych dzieci pozostają w przedszkolu niezauważone i dziecko z tym, niestety utrwalonym już zaburzeniem, trafia do szkoły.

Mutyzm wybiórczy może w znaczący sposób utrudniać funkcjonowanie dziecka w przedszkolu, szkole oraz w innych sytuacjach społecznych. Zaburzenie to jest zawiązane z lękiem społecznym. Bez zapewnienia mu odpowiednio wczesnej pomocy (w szczególności stopniowego obniżenia lęku) objawy mogą się nasilać w dość szybkim tempie, co negatywnie wpływa na późniejszy postęp terapii. Najłatwiej i najszybciej mutyzm wybiórczy leczy się w przedszkolu, gdy zaburzenie nie jest jeszcze utrwalone. W szkole jest już niestety dużo trudniej i zazwyczaj, szczególnie w starszych klasach, oddziaływania metodą małych kroków na terenie placówki mogą być niewystarczające. Efekty terapii MW u starszych dzieci i nastolatków nie są już niestety tak szybkie i spektakularne, jak u dzieci 3 - 5 letnich.

Poprzez szybkie wdrożenie na terenie przedszkola - czyli tam gdzie MW najczęściej występuje - odpowiednich działań (najlepsze efekty przynosi terapia metodą małych kroków - ang. sliding in) lęk przed mówieniem można całkowicie wyeliminować w ciągu kilku/kilkunastu miesięcy. Pamiętajmy, że mutyzm wybiórczy jest zaburzeniem, które można wyleczyć. Poprzez wczesne wdrożenie na terenie placówki terapii sliding in dajemy dzieciom szansę na normalne funkcjonowanie w przedszkolu, szkole i w życiu dorosłym.

Nauczyciele i specjaliści powinni więc, po miesiącu niemówienia dziecka w przedszkolu, poinformować o tym fakcie rodziców dziecka. Jeżeli okaże się, że dziecko w domu rozmawia normalnie, należy jak najszybciej wdrożyć odpowiednie oddziaływania na terenie placówki, nie czekając na oficjalną diagnozę od lekarza psychiatry, czy też wystawienie opinii przez Poradnię Psychologiczno – Pedagogiczną, co nieraz może potrwać nawet kilka miesięcy.